花好幾天之時間尋找大師父的師父 秋斗大長老的開示，然後用了大約10多個小時翻譯，這麼一篇短短的開示。。。終於完成🙏。
在尋找書籍的過程中，從那些難找到、難獲得的書籍尋找。然後，發現到的時後，很多都是數十年前，有些超過50年前的書籍，而且非常多是從那些已經絕版的功德經書中，獲得這些難能可貴的佛法開示🙏🙏🙏。這些功德經書，是泰國人為了自己往生之親友而印製的經書，裡面會有介紹往生者之生平等等，有的兒女子孫還會寫上一些感言或詩詞，悼念往生者。然後，緊接著就是某位大師的講經開示🙏。親友們為往生之親友印經書做功德，在火葬的那天佈施給大眾🙏。
這些印製的經書，有的是手寫的，如同印刷般的整齊🙏；有的則是古代的油墨鋼印。聽說，那時候，有大德開示的時候，有的年輕比丘們，自己自發動手一個字一個字的將大德之開示寫下來，然後後來被拿去印製成經書，佈施於諸眾生🙏🙏🙏。
從這樣搜尋的過程中，深深的感受到泰國這美麗的文化傳統🙏。也因此，貧尼才有機會找到這些已經絕版的尊者大德之書籍。
貧尼為之感動萬分🙏。想想，F法傳至今，已經有二千五百多年，毗婆舍那禪修，也因著一代代之祖師大德、聖者傳下來。大德們除了超乎常人的精進修行、持守戒律，直至證悟，接著是慈悲地傳法於眾生。然後，貧尼於此，能夠卑微地翻譯大德的開示，歸功於於這一代代有名或無名的大德及功德主，將F陀的開示，以及尊者大德們的開示F陀的教導，口傳口、筆傳筆，流傳下來，後世的我們才能夠更容易地了解F法，更易的掌握禪修方法🙏🙏🙏。
頂禮F法僧 🙏
頂禮大師父的師父 秋斗大長老 🙏
頂禮大師父 隆補通 喜黎芒嘎瞜尊者 🙏
諸布施中法施最殊勝
（F法普及諸眾生）
摘錄自《提醒修行者》
特喜惕牟尼尊者（秋斗·央哪喜惕長老）
毗婆舍那禪修事務大師
《提醒修行者》
因此，我們不要放逸、掉以輕心，我們要持續地修行下去… 讓我們一起來依循《有學經》（Sekha-patipada Sutta）來修行，亦即：
一、堅定地持守戒律，包括五戒、八戒、十戒與二二七條戒律。
二、收攝六根，即眼、耳、鼻、舌、身、意，使六根安住於戒 (sīla)、定 (samādhi)、慧 (paññā)之範疇內。
三、飲食知節制、適量。
四、具備「善士」(sappurisa) 之善法 (dhamma)，即「善士」之七種特質：
（一）具足「信」(saddhā)。
（二）具足「慚」(hiri)；即羞慚於作惡。
（三）「愧」(ottappa)具足；即憂懼於作惡。
（四）為多聞者 (bahussuta)；即經常聆聽，並勤於學習佛法。
（五）具足「精進」(viriya)；即精進於四方面,包括：精勤謹慎防止惡於心性 (santāna)中生起、精勤於讓已生起之惡衰滅、精勤於培育善使其在自身生起、精勤於守護已生起之善，使其不衰退。
（六）具足「正念」(sati)；行事之前、言語之前、思維之前能夠保持覺照，並精勤不懈地修習四念處(satipaṭṭhāna)，即身隨觀 (kāyānupassanā)、受隨觀 (vedananupassanā)、心隨觀 (cittānupassanā)與法隨觀 (dhammanupassanā)。
（七）具足「慧」(paññā)；即有聞慧 (suta-maya-paññā)、思慧 (cintā-maya-paññā) 與修慧 (bhāvanā-maya-paññā)。
五、勤修止（samatha) 與觀 (vipassanā)，持之以恆，無有間斷。就如刀不勤磨必易生鏽；同理，如不勤於磨練、不勤於自律修習、不勤於禪修，煩惱 (kilesa) 這「鏽」必會進入侵蝕心靈。
Santiyanee泰譯中於清邁 @09/10/2024
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
Extracted from “Reminder for Practitioners”
Phra Thepsiddhimuni (Chodok Ñanasiddhi),
The Grand Master of Vipassana Meditation Affairs
“Reminder for Practitioners”
Therefore, we should not be careless, and we should continue to practice diligently...Let everyone practice according to the Sekha-Patipada Sutta, which includes the following:
1. Firmly uphold the precepts, including the 5, 8, 10, and 227 precepts.
2. Restrain the six senses: eyes, ears, nose, tongue, body, and mind, keeping them within the framework of morality (sīla), concentration (samādhi), and wisdom (paññā).
3. Be moderate in eating.
4. Possess the virtues of a righteous person (sappurisa), namely the seven qualities of a good person:
1) Have faith (saddhā).
2) Have moral shame (hiri), feeling ashamed of wrongdoing.
3) Have moral dread (ottappa), feeling fear towards wrongdoing.
4) Be well-learned in the teachings (bahussuta), and regularly listen to and study Dhamma.
5) Have diligence (viriya), which includes four aspects: diligently prevent unwholesomeness (in actions, speech, and thoughts) from arising, diligently eradicate unwholesomeness that has already arisen, diligently cultivate wholesomeness (in actions, speech, and thoughts) within oneself, and diligently maintain the wholesomeness that has already arisen, preventing its decline.
6) Have mindfulness (sati), being mindfully aware before acting, speaking, or thinking, and constantly developing the Four Foundations of Mindfulness (satipaṭṭhāna) with diligence. These are mindfulness of the body (kāyānupassanā), mindfulness of feelings (vedananupassanā), mindfulness of the mind (cittānupassanā), and mindfulness of Dhamma (dhammanupassanā).
7) Have wisdom (paññā), which includes wisdom from hearing (suta-maya-paññā), wisdom from reflection (cintā-maya-paññā), and wisdom from meditation (bhāvanā-maya-paññā).
5. Regularly and diligently cultivate both tranquility (samatha) and insight (vipassanā) without interruption. Just as a blade that is not frequently sharpened will easily rust, likewise, if one does not keep sharpening it, is not diligent in training, or is not persistent in practice, the "rust"—the defilements (kilesa)—will surely enter and corrode the mind.
Translation from Thai to English by Santiyanee at Chiangmai 09/10/2024
The gift of the Dhamma excels all other gifts!
(Dhamma for all)
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
ตัดตอนมาจากหนังสือ เตือนสติผู้ปฏิบัติธรรม
ของ พระเทพสิทธิมุนี (โชดก ญาณสิทฺธิ)
พระอาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาธุระ
เตือนสติผู้ปฏิบัติธรรม
เพราะฉะนั้นเราจะไม่ประมาท เราจะบำเพ็ญต่อ ๆ ไป … ให้พากันปฏิบัติตาม เสขปฏิปทาาสูตร คือ...
๑. มั่นอยู่ในศีล ๕-๘-๑๐-๒๒๗
๒. สำรวมอินทรีย์ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ให้อยู่ในกรอบแห้งศีล สมาธิ ปัญญา
๓. รู้จักประมาณในกานบริโภค
๔. ประกอบด้วยธรรมของสัตตบุรุษ คือ คนดี ๗ ประการได้แก่
๑. มีศรัทธา
๒. มีหิริ คือความละอายต่อบาป
๓. มีโอตตัปปะ คือความสะดุ้งกลัวต่อบาป
๔. เป็นพหุสูตร คือ หมั่นสดับตรับฟังพระธรรมเทศนาบ่อย ๆ
๕. มีวิริยะ คือความเพียรในที่ ๔ สถาน ได้แก่ เพียรระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้นในสันดาน เพียรละบาปที่เกิดแล้วให้เสื่อมไป เพียงบำเพ็ญกุศลให้มีขึ้นในตน เพียรรักษากุศลที่เกิดแล้วมิให้เสื่อมไป
๖. มีสติ ระลึกได้ก่อนทำ ก่อนพูด ก่อนคิต และหมั่นเจริญสติปัฏฐาน คือ กายานุปัสสนา เวทนานุปัสสนา จิตตานุปัสสนา และธรรมานุปัสสนา อยู่เนืองนิตย์
๗. มีปัญญา คือ มีสุตมยปัญญา จินตามยปัญญา และภาวนามยปัญญา
๕. หมั่นเจริญสมถะ และวิปัสสนาเป็นประจำ มิให้ขาด มีดทีไม่หมั่นลับ สนิมย่อมเข้าจับได้ง่ายฉันใด ฉันนั้น ถ้าไม่หมั่นลับไม่หมั่น
ฝึกฝนอบรม ไม่หมั่นปฏิบัติ สนิม คือ กิเลสย่อมเข้าจับได้เช่นกัน
ในบรรดาทานทั้งหลาย ธรรมทานประเสริฐที่สุด (ธรรมะเพื่อสัพเพ สัตตา)
留言列表
{{ article.title }}
